شهید محمد جواد باهنر هفتاد و هفتمین نخست‌وزیر ایران و دومین نخست‌وزیر پس از پیروزی انقلاب اسلامی است. وی در سال ۱۳۱۲ در محله ­ای قدیمی در کرمان به دنیا آمد. پدرش مغازه ­ای کوچک داشت که کفاف خرج خانواده را نمی ­داد. محمدجواد در پنج ‌سالگی به مکتب رفت و در آنجا خواندن و نوشتن و قرآن آموخت؛ سپس همراه جمعی از طلاب به مدرسه معصومیه کرمان رفت تا به تحصیل علوم دینی و علوم جدید بپردازد. باهنر در سال ۱۳۳۲ به حوزه علمیه قم رفت و به شاگردی اساتیدی همچون آیت­الله سلطانی، آیت‌الله مجاهدی، آیت­ الله بروجردی و حضرت امام پرداخت.

جهت آشنایی با دیگر شهدای شاخص انقلاب اسلامی و دفاع مقدس اینجا و اینجا کلیک کنید.

شروع فعالیت سیاسی فرهنگی شهید باهنر

محمد جواد باهنر در سال سوم اقامت خود در قم با حجت­ الاسلام هاشمی رفسنجانی، حجت الاسلام مهدوی کرمانی و آیت­الله موحدی کرمانی آشنا شد و با همکاری ایشان نشریه­ ای تحت عنوان مکتب تشیع منتشر نمود که بسیار بر جریان فکری حوزه علمیه تأثیر گذاشت.

شهید محمد جواد باهنر نقش تاثیرگذاری در تألیف کتب دینی برای مدارس و دانشگاه ایفا کرد و چند ده کتاب در این حوزه تألیف کرد. وی در کنار فعالیت‌های دینی و آموزشی خود به فعالیت سیاسی اجتماعی نیز اشتغال داشت. به طوری که باهنر به‌خاطر این فعالیت­های سیاسی و انتقادی خود علیه حکومت شاه، چندین بار توسط ساواک و شهربانی دستگیر و زندانی شد.

افزایش فعالیت های سیاسی شهید باهنر

شهید باهنر پس عزیمت به تهران در آنجا با شهید بهشتی آشنا شد. باهنر پس از مدتی توسط بهشتی به هیئت مؤتلفه راه یافت و به همراه شهید مطهری، فعالیت عقیدتی خود را در این نهاد آغاز کرد. از دیگر فعالیت‌های وی می‌توان به تأسیس مؤسسه رفاه، کانون توحید و دفتر نشر فرهنگ اسلامی اشاره نمود.

مؤسسه تعاون و رفاه، مؤسسه‌ای امدادی و قرض ­الحسنه بود که بعد از فروپاشی هیئت مؤتلفه شکل گرفت و به طور غیرعلنی در بطن آن فعالیت ­ها و مبارزات سیاسی علیه حکومت شاه جریان داشت. باهنر هم‌زمان با فعالیت­های سیاسی خود، با سخنرانی و بحث و مباحثه و نشر اندیشه ­های حضرت امام می‌کوشید تا مردم را برای مبارزه با حکومت پهلوی آماده کند و همین اقدامات موجب شد تا چندین بار از سخنرانی ممنوع شود.

فعالیت های شهید باهنر پس از پیروزی انقلاب اسلامی

محمدجواد باهنر قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، فعالیت­ هایی همچون عضویت در شورای انقلاب، نمایندگی مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، نمایندگی مردم کرمان در مجلس خبرگان، نمایندگی شورای انقلاب اسلامی در وزارت آموزش‌وپرورش، عضویت در ستاد انقلاب فرهنگی و دبیرکلی حزب جمهوری اسلامی را در کارنامه سیاسی خود ثبت کرد.

باهنر با پیشنهاد شهید رجایی و پس از اخذ رأی اعتماد از مجلس، در سال ۱۳۶۰ به‌عنوان دومین نخست‌وزیر بعد از پیروزی انقلاب اسلامی منصوب شد و نهایتاً در فاجعه بمب­ گذاری دفتر نخست‌وزیری، همراه شهید بهشتی (رئیس‌جمهور وقت) و چند تن دیگر از مقامات سیاسی به درجه شهادت نائل گردید.

شخصیت شناسی شهید باهنر

شهید باهنر شخصیتی صادق، صمیمی، مسئولیت­ پذیر، انقلابی و صبور داشت و در نوشتن و تألیف بسیار توانمند بود. باهنر فردی بسیار ساده ­زیست و به‌ دوراز تجمل بود؛ طوری که گفته‌اند در برخی سفرها و در هنگام استراحت، از کفش خود به‌عنوان بالش و از عبایش به‌عنوان روانداز استفاده می‌کرده است. باهنر فردی دین­ دار و آخرت‌گرا بود و توجه به معاد و رستاخیز را رمز کامیابی جامعه می­دانست. همچنین شکیبایی و سخت‌کوشی وی در انجام مسئولیت­ ها بسیار چشمگیر بوده است؛ طوری که از وی نقل است در جایی گفته بود: ” من هرگز خستگی را ملاقات نخواهم کرد”.

قطعاً شخصیت و منش شهید محمدجواد باهنر می ­تواند الگوی بسیار مناسبی برای جوانان و مسئولین این کشور باشد.