بدون شک یکی از افتخارات هر کشوری جانبازان هستند که برای آن کشور جان و مال خویش را فدا کرده اند، این افراد که با گذشت تمام زیبایی های زرق و برق دنیا، برای رسیدن به شهادت از آن گذشتند، به اجری فراتر از شهادت دست یافته اند و حقیقتا برترین رزمندگان هستند.

سالگرد میلاد حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام ، روز جانباز نام گذاری شده است. عباس علیه السلام بزرگ جانباز تاریخ انسانیت است که صحنه کربلا را تجلی گاه ایثار و جانبازی نمود. فداکاری های برادر رشید امام حسین علیه السلام در تاریخ بشر مانندی ندارد. دست حیدر آسای عباس علیه السلام شعر زیبای عشق و ایثار در راه ولایت را با خون سرخ بر زمین تفتیده، کربلا نگاشت، و راه و رسم عاشقی و شیوه جانبازی را به جهانیان آموخت. هر ورق از دفتر زندگی امیرالمؤمنین علیه السلام جلوه ای از امامت و ولایت است. او امام جانبازان نیز هست.

ایشان می فرماید:

 هرگز از مرگ نهراسید و همواره مشتاق شهادت بود و بلا های کوچک و بزرگ را به جان می خرید. «لَیلَه المبیت» یکی از صحنه های درخشان جانبازی اوست. امیرالمؤمنین علیه السلام بارها جان رسول اکرم (ص) را از خطر تهدید بت پرستان نجات داد و اسلام را حیات دوباره بخشید. این گوشه ای از جانبازی های علی علیه السلام در راه اسلام و یاری پیامبر بود.

بعد از گذشت ۱۴۰۰ سال از حماسه عاشورا، همچنان حماسه ‌سازی عاشوراییان به دست رزمندگان ادامه دارد چرا که همیشه در طول تاریخ بشری، جنگ میان جبهه حق و باطل وجود داشته و همچنان ادامه دارد و در این میان چه بسیار مردان مردی که برای حفظ جبهه حق، حماسه‌ های جانانه‌ ای را خلق کردند به شهادت رسیدند و نام آنان همچنان تا ابد ماندگار خواهد بود.

بدون شک واژه جانباز در لغت به معنی جان ‌بازنده اطلاق می شود، در واقع با بن‌ مضارع فعل باختن گرفته می شود و اصطلاحا کسی که با جان خود بازی کند و آن ‌را در معرض خطر اندازد است، جان ‌بازی را انجام کاری با عشق و توأمان یا همراه با عقل می‌ خوانند و این به ‌منظور انجام کار بدون تفکر نیست.

جانباز به معنی کسی که برای چیزی یا کاری جان خود را فدا می ‌کند، جانباز نام می‌ گیرد. جانباز در اصل لغوی به فردی اطلاق می شود که جان خود را به منظور دفاع از ناموس با تفکر و عشق به میهن و ولایت در طبق اخلاص گذاشته و به قصد شهادت به میدان رفته اما سعادت وصال به حق نصیب نشده و با جا گذاشتن عضوی از اعضا خود ( ان الله مع الصابرین ) را پیش گرفته و  برای شهادت مدتی را در دنیا باقی بماند.

جانبازان، این دلاوران عرصه حماسه و ایثار و روایت گران زنده دوران حماسه ‌سازی ملت ایران، از بهترین رزمندگان هستند که می ‌توانند به خوبی زوایای پنهان دوران دفاع مقدس را برای ما بازگو کنند. آنان انسان ‌های فرشته ‌گونی ای هستند که همانند حضرت ابوالفضل(ع) برای رهبر و ملت وفادار بودند و هستند و برای حفظ امنیت مردم و خاک پاک وطن و در این مسیر عشق جویی دو دست داده ‌اند و از خدا دو بال گرفته ‌اند، دو پا داده ‌اند و ویلچر هدیه گرفته‌ اند، خاک جبهه‌ ها خوردند و خاکی شدند و مطمئنا کسی که این ویژگی‌ ها را دارد ارزش کارش کمتر از شهادت نیست و اینان شهیدان زنده ‌اند.

حال با گفتن این مقدمات پیشنهاد می کنم در ادامه همراه وبسایت رزمندگان باشید تا بیشتر در مورد این قهرمانان یعنی جانبازان عزیز صحبت نماییم.

جانبازان از دیدگاه امامان

باید گفت  جانباز موضوعی جدید نیست که فردی دچار نقص عضوی در یکی از اعضا شده باشد، بلکه از ابتدای حیات بشری و به منظور دستیابی به حقیقت همواره خون ها ریخته شده و افرادی به دنبال جستجوی عدالت و حق از درجه شهادت محروم و با فدا کردن عضوی از بدن خویش در جهت نیل به شهادت باید چند صباحی را در دنیای فانی باقی بمانند و از باورهای شان دفاع کنند، چرا که با گذر زمان برخی باورهای زیبا از یاد مردمان شان می رود و جانبازان این عاشقان وصال به انبیاء الهی باید در راه دفاع از حق و حقیقت تلاش کنند تا خون شهیدان و رزمندگان همرزم و اعتقادات شان به نسل و نسل های بعدی منتقل شود.

در غزوه های رسول خدا (ص) چه بسا افرادی به شهادت می رسیدند. اما برخی از یاران رسول خدا(ص) جانباز می شدند. چنان که خود پیامبر (ص) در غزوه احد از ناحیه دندان مبارک به فیض جانبازی نائل شدند و افرادی از یاران حضرت با وجود زخم های عمیق و کاری همچنان در دفاع از رسول خدا (ص) تلاش می کردند. تا آن جایی که پیامبر (ص) می فرماید: هر که در راه خدا مجروح شود در روز قیامت در حالی می آید که بویش همچون بوی مشک باشد و رنگش مانند رنگ زعفران و نشان شهادت بر او است و هر که از روی اخلاص شهادت را از خدا بخواهد خداوند اجر شهادت را به وی دهد هر چند که در بسترش بمیرد. از طرفی حادثه دشت کربلا نیز نمونه بارزی بر این مدعا است، به طوری که حضرت ابوالفضل العباس (ع) در راه حقیقت و به هدف دفاع از سرور و سالار شهیدان حضرت ابا عبد الله الحسین (ع) به دشت کربلا رفته و  با نثار هر  دو دست خود به عنوان جانباز کربلا لقب ( باب الحوائج ) را به خود اختصاص دادند.

رهبر انقلاب یکی از جانبازان و قهرمانان کشور

یکی از جانبازان بزرگ انقلاب اسلامی رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت اللّه خامنه ای، می باشند. ایشان در تاریخ ششم تیرماه ۱۳۶۰، هنگامی که در مسجد ابوذر تهران سخنرانی می کردند، بر اثر بمبی که منافقین کوردل کار گذاشته بودند به شدت مجروح گردید و پس از معالجه در بیمارستان هم چنان از ناحیه دست راست دچار مشکل هستند. امام خمینی رحمه الله در پیامی به مناسبت سوءقصد به جان ایشان مرقوم فرمودند: «من، به شما خامنه ای عزیز تبریک می گویم که در جبهه های نبرد، با لباس سربازی و در پشت جبهه با لباس روحانی، به این ملت مظلوم خدمت نموده و از خداوند تعالی، سلامت شما را برای ادامه خدمت به اسلام و مسلمین خواستارم».

همچنین مقام معظم رهبری درباره جانبازان این قهرمانان ملی، می فرمایند:

«جانبازان، سوابق درخشان خود در میدان جنگ و نیز مهر و نشانی را که از جنگ تحمیلی بر جسم خود به یادگار دارند، هرگز نباید از تاریخ پرشکوه دفاع مقدس ملت ایران منقطع کنند؛ بلکه آن را به مانند ثروتی عظیم برای خود نگهدارند. جانبازان، یادگار آزمایش های بزرگ ملی محسوب می شوند و ملت ایران باید برای همیشه به آنان به عنوان الگوهای مقاومت ارج نهند و آنان را گرامی بدارند».

جانبازان قهرمانان ملی

جانبازان از وادی شهادت بازگشته اند، اما نه به اختیار خود که با تقدیر خدا و مشیت الهی در دنیا مسکن گزیده اند. جانبازان تلخی ماندن را با شیرینی ادای تکلیف جبران کرده اند. آنان مانده اند تا به ما در راه ماندگان، راه رستگاری بیاموزند. حضور جانبازان در جامعه ما به اندازه انقلاب قیمت دارد. وجود آنان در جامعه همچون وجود عمار یاسر در سپاه امیرالمؤمنین علیه السلام است. عمار، جانباز جنگ های رسول خدا بود و رنج ماندن را بر خود هموار می کرد تا شبهه و نفاق را در میان امت و از اردوی علی علیه السلام بزداید. عمار های انقلاب یعنی جانبازان نیز مانده اند تا پرچم امام را برافراشته نگاه دارند. آنان مانده اند تا بگویند کدام راه، راه اصیل انقلاب است.

بدون شک جانبازان، این آیه های ایثار که مایه افتخار جامعه اسلامی ما هستند، پا روی خواهش های نفسانی گذاشتند و به دنیا پشت کردند و در میدان جهاد اکبر پیروز شدند. آنان برای یاری اسلام و انقلاب به جبهه های نبرد شتافتند و در مقابل دشمنان دین و استکبار جهانی مقاومت نمودند، و از میدان جهاد اصغر نیز سربلند بیرون آمدند. آنان همراه شهدا بودند و جان خود را در طبق اخلاص نهادند. اما تقدیر این بود که شهدا مهمان خدا شوند و جانبازان در این جهان و در ظلّ کرامت های الهی باقی بمانند تا حجتی بر مردم باشند و به آنان درس مقاومت بیاموزند.

هشت سال دفاع مقدس دوران آزمایش بزرگ الهی برای تمامی رزمندگان راه خدا بود و آنها که در آن میدان جان فشانی کردند، افتخار دنیا و آخرت را کسب نمودند. اما جانبازان دلاور، هیچ گاه مسئولیت خود را تمام شده تلقّی نمی کنند و تا لحظه وصال به جهاد و کوشش مشغولند. آنان در دوران حماسه بینی دشمن را به خاک مالیدند و جامعه را نیز از نظر فکری متحول نمودند و جوانان را به سمت ارزش های معنوی و الهی سوق دادند؛ و امروز که دشمن تمام قدرت خود را برای سرکوبی اعتقادات و ارزش ها مصروف داشته است، جانبازان در صحنه حضور یافته اند تا مشعل فروزان ارزش های الهی را مشتعل تر نمایند و راهنمای جامعه و جوانان به سوی سعادت باشند.

جانبازان و ایثارگران پشتوانه بزرگ جامعه ، رزمندگان و انقلاب اسلامی ما هستند. آنان اگرچه پایشان را از دست داده اند، اما ایستاده اند تا نام، یاد و فرهنگ شهیدان را زنده نگه دارند؛ و اگرچه ممکن است دستی در بدن نداشته باشند، ولی هم چنان علم داران این انقلاب اند. آنان شور و نشاط حسینی را در جامعه برپا داشته اند، و هم چنان در صحنه باقی مانده اند تا ولایت تنها نماند و علی زمان مظلوم واقع نشود. آنان مانده اند تا مصیبت های صدر اسلام تکرار نشود و ذهن مردم از عطر ولایت تهی نگردد. آری، آنان هم چنان مانده اند تا رسالت بزرگ خویش را که زمینه سازی برای ظهور حضرت ولی عصر می باشد، به پایان رسانند.

جانبازان پیشتاز در عرصه های فرهنگی

یکی از دلایل بارزی که برای مقابله خصمانه جهان استکبار با اصول اسلام می توان برشمرد، پی بردن آنها به نقش و جایگاه ویژه این اصول در ایجاد روح ایثار و جانبازی است؛ چرا که اگر روح حاکم بر جامعه روح ایثار و جانبازی باشد هیچ روزنه نفوذی برای سلطه و منفعت جویی آنان باقی نخواهد ماند. جهان استکبار که این حقیقت را به روشنی دریافته است، تنها راه رسیدن به اهداف خود را در از بین بردن این روح و فرهنگ می بیند و اگر در سمت و سوی حملات مختلف دشمن دقّت شود به خوبی پیداست که آنها حملات خود را متوجه این هدف نموده اند.

جانبازان تنها در میدان های نبرد رزمندگان پیشتاز نبوده اند. امروز در تمام صحنه ها جانبازان و ایثارگران عزیز با قدرت به فعالیت مشغولند و حتی در بعضی عرصه ها همچنان همچون رزمندگان دلیر از دیگران نیز گوی سبقت ربوده اند. آنان در عرصه های فرهنگی، در مقابل شبیخون دشمن صف های مستحکمی هستند و آثار عمیق و شگرفی در جامعه برجای نهاده اند. به جرات می توان گفت که آثار فرهنگی، هنری جانبازان به نحوی باورنکردنی تحول فرهنگی ایجاد می کند و به سادگی جان مخاطب را متأثر می سازد. آنان هم در جبهه ها در همچون رزمندگان راه خدا درخشیدند و حماسه آفریدند و هم در عرصه هنر و فرهنگ حماسه های بزرگی ایجاد کردند.

همچنین  حضور جانبازان در رویداد های ورزشی، علمی و غیره و اهتزاز پرچم مقدس کشورمان بر فراز تمام کشورهای جهان نمونه بارزی از افتخار آفرینی جانبازان کشورمان است. کم نیستند جانبازانی که در مسابقات پارالمپیک خالق عظمت بوده و در راستای عزت و افتخار کشورمان گام برداشتند. اکنون جانبازان افتخار آفرینان کشورمان در عرصه های ملی و بین المللی محسوب می شوند. جانبازانی که در رشته های گوناگون به مدال های ارزشمندی دست یافتند و نام کشور عزیزمان ایران را بلند آوازه کردند.

جانبازان بهترین الگو برای جوانان

جوانان و نوجوانان جامعه ما برای رشد و تعالی خویش، و برای دفاع از انقلاب اسلامی و ارزش های آن و برای استقامت در راه رسیدن به اهداف اسلامی خویش نیازمند الگوی مناسب هستند. رهبر معظم انقلاب حضرت آیت اللّه العظمی خامنه ای(مدّظلّه العالی) در این باره می فرمایند:

«جانبازان قدرت های بسیاری را که خداوند متعال در روح و جسم انسان به ودیعه نهاده است به کار گرفتند و در میدان علم، مدیریت و ورزش، و نیز در بسیاری از مسایل دین و دنیا شگفتی آفریدند. بنابراین جوانان ایران در هر عرصه و رشته ای که وارد می شوند باید از جانبازان درس بگیرند و آنان را الگو و سرمشق خود قرار دهند».

در پایان باید به این نکته اشاره داشت که بدون شک، جانبازان قهرمانان ملی این کشور هستند و در تمام عرصه از گذشته تا به امروز همواره این عزیزان با تمام نیرو، برای پیشرفت کشور تلاش می کنند.