طراحی عملیات توکل در جنگ ایران و عراق
طراحی عملیات توکل در جنگ ایران و عراق

همه چیز در مورد طراحی عملیات توکل: عملیات توکل بعد از یک عملیات ناموفق به نام ۵۹/۸/۳ طراحی و برنامه ریزی شده بود. این عملیات بافرماندهی ستاد ارتش صورت گرفت. طبق این عملیات، نیروهای آماده و سرپا باید از شمال شرقی آبادان تا نزدیکی مرز شلمچه پیشروی کنند. مرحله‌ی اول عملیات شروع شد. این مرحله […]

همه چیز در مورد طراحی عملیات توکل:

عملیات توکل بعد از یک عملیات ناموفق به نام ۵۹/۸/۳ طراحی و برنامه ریزی شده بود. این عملیات بافرماندهی ستاد ارتش صورت گرفت. طبق این عملیات، نیروهای آماده و سرپا باید از شمال شرقی آبادان تا نزدیکی مرز شلمچه پیشروی کنند. مرحله‌ی اول عملیات شروع شد. این مرحله سه گام بزرگ داشته بود. طراحی عملیات بزرگ توکل انجام شده بود. دو قسمت اول قوای زرهی و قسمت بعدی هم نیروهای پیاده حاضر شدند. در قدم اول، در سه راهی آبادان یگان‌های تک و پیاده پیشروی کردند و بسیار موفق عمل کردند و دشمن را در آنجا از پای درآوردند. بعضی از دشمنان به اسارت گرفته شدند. این نیروهای پیروز در این مرحله شامل نیروهای ارتش، سپاه، فداییان اسلام بودند. اما دو گروه دیگر نتوانستند پیشروی‌های لازم را انجام دهند، در نتیجه این گروه هم به ناچار عقب نشینی کرد. در همین مرحله اول، عملیات کنسل شد و ادامه نیافت. در ادامه با وبسایت رزمندگان همراه باشید.

نحوه‌ی استراتژی در طراحی عملیات توکل:

عملیات توکل برنامه ریزی دقیقی داشته است. در چهار مرحله هم برنامه ریزی شده بود. طبق برنامه ریزی ها در همان مرحله اول جاده آبادان ماهشهر و در مرحله‌ی دوم جاده آبادان اهواز و شرق کازرون، آزاد می‌شدند. مرحله سوم مرحله‌ی سخت و مهم‌تری بوده است. قرار شده بود تا در این مرحله نیروهای عملیاتی تا نوارهای مرزی پیش روند و به نوعی خرمشهر را محاصره کنند و اگر شرایط مناسب بود به سمت بصره هم بروند. در واقع طراحی عملیات بزرگ توکل کمی پیچیده و خوش بینانه بوده است.

دلیل شکست عملیات توکل:

نیروها برای این طرح کافی نبوده‌اند. طرحی با این عظمت نیاز به نیروهای بیشتری داشته است. نیروهای عملیاتی ایران هم در این عملیات عظیم شامل یک تیپ و یک گردان زرهی، یک تیپ و دو گردان که پیاده بودند و یک گردان و تعدادی نیروی مردمی و سپاهی بوده است.

در نهایت عملیات در ساعت های اولیه بامداد سال ۱۳۵۹ آغاز شد. تیپ ۳۷ زرهی که جزء اصلی عملیات بوده است، قبل از رسیدن به خط پدافندی، توسط دشمنان از پای درآمدند. در واقع دشمن یک آتش ضد زره را ترتیب داده بود. تک گردان ۲۴۶ زرهی لشگر ۷۷ هم از حجم آتش، در راه ماند و آنها هم زمین‌گیر شدند. در این بین نیروهای ارتش، سپاه و بسیج توانسته بودند خط دشمن را بشکنند و طراحی عملیات بزرگ توکل هم کارساز واقع نشده بود و نتوانستند با تیپ ۳۷ زرهی الحاق کنند. در نتیجه آنها هم مجبور به عقب نشینی شدند و این عملیات موفقیت آمیز واقع نشد.

نتیجه گیری:

در واقع تمامی علت‌هایی که باعث شکست عملیات نصر شده بود، در عملیات توکل هم برقرار بود. نیروهای زرهی بسیار اندک بوده‌اند و مواضع دشمن هم به خوبی شناسایی نشده بود. پشتیبانی‌های هوایی به اندازه کافی خوب نبودند. در واقع یک نوع ناهماهنگی هم بین نیروهای سپاه و ارتش رخ داده بود که نتیجه‌ی عملیات را خوشایند نکرد. البته همه‌ی این عملیات‌های ناموفق هم تجربه‌ای برای بهتر عمل کردن بود. عملیات های ایران و عراق هم بسیار زیاد بوده‌اند و خیلی‌ها هم نتیجه‌ی رضایت بخشی داشته است. در واقع مقاومت شهدا و اسیران این خاک، در نهایت باعث پیروزی کشور ایران شد.